Me and my shadow

Waarom fotografeert iemand schaduwen?

Ik doe het vaak want uiteindelijk is het spelen met licht.

Maar aan de schaduw van mensen wordt diepere betekenis toegekend.

Geheimzinnige dubbelgangers of een afspiegeling van de ziel.

Misschien zit daar wel wat in want ik weet nog dat in de tijd dat ik rouwde ik heel veel schaduwfoto’s van mezelf maakte.

Schaduwen fotograferen is gewoon leuk! Het kan een foto extra spannend maken maar schaduwlijnen kunnen ook een foto verstoren.

Extra leuk is het als de schaduw die je op een foto zie helemaal niks met het onderwerp te maken heeft.

Toen ik met deze foto thuis kwam wist ik niet wat ik zag. De schaduw staat er echt per ongeluk op. Ik was gefocust op het meisje met de hoofddoek. Met deze schaduw is het gewoon een spannende foto geworden waarvan je je afvraagt: wat gebeurt hier?

Schaduwen in de architectuur voegen vaak wat toe maar soms is het ook heel erg storend.

Ik vind dat nog wel het moeilijkst.

Als je een gebouw met veel lijnen wilt fotograferen moet je eigenlijk op verschillende uren van de dag kijken hoe de schaduwen lopen en kijken wat je het aantrekkelijkst vindt.

Bovenstaande foto heb ik genomen in de Europoort van de rij windschermen aan het Calandkanaal.

Dat is trouwens een interessante plek om eens naar toe te gaan, er gebeurt daar veel , nieuwe schermen en spoorbruggen....(ben ik natuurlijk gek op)!

Bij deze foto zocht ik echt naar de schaduw als hoofdonderwerp van de foto.

En zo zijn er natuurlijk zoveel manieren om schaduwen te fotograferen.

Schaduwen op de muur. Bij voorbeeld een prachtige boom op een witte muur.

Een schaduw in een portret vind ik moeilijk. De juiste schaduw op een gezicht laten vallen...daarvoor moet je bijna kunstschilder zijn. En die techniek van belichting beheers ik niet.

Ook kan je meerdere lichtbronnen gebruiken, je krijg dan een dubbele schaduw.

En schaduw door bladeren geeft altijd een leuk effect.

Maar het leukste vind ik schaduwfoto’s maken waar ik zelf om moet lachen.

De foto hieronder maakte ik in de week dat het glad was. Ik kon het niet uitstaan dat ik niet kon fietsen en toen kwam ik deze fiets tegen..... dan maar digitaal fietsen...

Jammer dat we nog steeds niet bij elkaar kunnen komen in de Brinkhoeve.

En dat thuisblijven ben ik ook zo beu, mijn trui is nog steeds niet af, mijn foto’s nog niet helemaal uitgezocht, dus al mijn doelen bij de eerste lockdown.......niks van terecht gekomen.

Op mijn virtuele fietstocht van Frankrijk naar Nederland zitten we nu rond Ieper....nou daar word je ook niet vrolijk van....alleen maar begraafplaatsen....ik zal blij zijn als we in Oostende zijn😂... en daar heb je een mooie begraafplaats! Daar moet je eens naar toe als je in de buurt ben! Maar dan moet je eerst een Vaccinatiebewijs hebben🤪

Ik ben bang dat “ze gingen niet” nog wel een vervolg zal krijgen...................

Blijf toch nog maar even voorzichtig en vooral gezond!