Ik geniet altijd van deze tijd van het jaar, alles wordt groen, de tuin komt weer tot leven, overal hoor je de vogels fluiten. Sinds van de week hoor ik regelmatig een koekoek tijdens mijn loopje ’s morgens.
En de Akelei begint weer te bloeien.
Naast de bloemen en de bijtjes heb ik ook slakken in de tuin. Een bron van ergernis.
‘s Avonds komen ze sneaky te voorschijn en dan vreten ze meestal mijn lievelingsplanten op. Ze zijn dol op het mooiste blad.
Je kan er alles aan doen: Slakkenvergif, blauwe korrels rond de planten strooien, het helpt meestal maar even .
Biervallen met bier van de Aldi (Heineken vind ik zonde, dat drink ik liever zelf op) helpen nog het beste.
Dus moet ik er maar mee leren leven.
Het zijn ook erg fotogenieke beestjes.
Als ik nu een mooie slak zie, dan maak ik er een foto van en gooi ze over de schutting in de bosjes van de Gemeente.
Je kan er goed de tijd voor nemen, ze lopen niet zo snel weg.
Ze zijn heel geschikt om Macro opnames te oefenen en proberen om het koppie scherp te krijgen.
Kortom een uitstekend oefenobject.
En nu maar hopen dat ze van mijn bonen, peulen, pepers, tomaten, paprika’s afblijven.
Dat heb ik allemaal gezaaid en de kleine plantjes gepoot en nu hoop ik dat het een soort groentetuintje wordt.
En...als het niet lukt kan ik altijd die slakken nog de schuld geven!
Jammer dat de kop niet scherp is, maar ja ...het lukt niet altijd...
Goh...heb ik toch weer een blog volgeschreven...in werkelijkheid stripte ik de trap, ik beveel het niemand aan, maar ja, het was een uitdaging, en het is gelukt En ik doe het nooit meer!
Ik hoop dat iedereen het goed maakt, en we elkaar weer eens snel kunnen treffen met een fotomomentje, ik ben er wel aan toe!
Blijf gezond en tot ooit!